دهاني كه ازو مدح فاسقان برآيد در معني بتر از مخرج معتاد بود. هر چه از آن مخرج بيرون آيد، بآب پاك شود و چون دهان بدروغ گفتن آلوده شود بآب پاك نشود. مخرجي را كه گذرگاه حدث است، خواجه بهر پاك داشتن آن مدح مي‌كند. زفاني را كه از براي راست گفتن آفريده است، بدروغ گفتن و بفحش گفتن و بغيبت كردن بيالايي، رضا دهد؟
حكم اين مخرج سهل‌ترست؛ بآب و خاك و سنگ پاك شود. فاما دل آلوده بخصومتِ مردمان و زفان‌ِ آلوده بوقيعتِ مسلمانان بآب پاك نشود.
روضه الفريقين
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر